مرد پارچه فروشی نزد شیوانا آمد و با ناراحتی به او گفت: من در بازار پارچه فروش ها مغازه ای دارم. هفته ای یک بار پسر کدخدا با دوستان شرورش دور و بر مغازه من جمع می شوند و روی پارچه های من که جلوی مغازه می چینم خاک و گل می ریزند و در حالیکه از کار خود شاد و خرسندند پی کار خود می روند. نمی دانم با آنها چه کنم؟
شیوانا با تعجب پرسید: آیا آنها با تمام پارچه فروش ها این کار را می کنند؟
مرد گفت: نه! اتفاقاً همکار رو به روی من مغازه اش بزرگ تر و پارچه هایش هم بیشتر در معرض نمایش است. اما به او کاری ندارند و فقط سراغ مغازه من می آیند. البته در هر بازاری سراغ یک مغازه خاص می روند و این بلا را سر او می آورند و بعد هم راهشان را می کشند و می روند.
شیوانا با تبسم گفت: این که کاری ندارد. سریع نزد همکار رو به رویی خودت برو و به او مبلغی بده و بگو برای چند هفته محل مغازه اش را با تو عوض کند. خودت هم در این مدت جلوی چشم نیا. شاگرد جدیدی برای خود دست و پا کن و در محل جدید در داخل مغازه پنهان شو و ببین چقدر راحت مشکلت حل می شود!
مرد پارچه فروش مو به مو پیشنهادهای شیوانا را اجرا کرد. چند ماه بعد دوباره پارچه فروش نزد شیوانا آمد و با خنده گفت: آمدم تا از شما بابت توصیه ای که کردید بسیار تشکر کنم. من همان طوری که گفتید برای چند هفته مغازه ام را با همکارم عوض کردم. سر هفته که شد سر و کله پسر کدخدا و دوستان شرورش دوباره پیدا شد. آنها به خیال این که من هنوز در جای سابق هستم پارچه های همکارم را گل مالی کردند. اما هنوز گرم بازی نشده بودند که تاجر همکارم که مثل من آرام و سر به زیر نبود همراه با شاگردان قوی هیکلش با چوب و شلاق به پسر کدخدا و رفقایش حمله کردند و بعد از ادب کردنشان، آنها را وادار کردند بهای خراب کردن پارچه ها را بپردازند و با فضاحت بازار را ترک کنند. الآن که چندین هفته از آن روز می گذرد دیگر خبری از این افراد شرور در بازار نیست و حتی وقتی بعد از سه هفته، من به مغازه اصلی ام برگشتم دیگر مزاحم کار من نشدند. هنوز نفهمیدم دلیل آن مزاحمت جسورانه و این رام شدن و رفع مزاحمت ناگهانی پسر کدخدا و رفقای نابابش چه بود؟
شیوانا با خنده گفت: مظلومیت و خوبی تو! آنها چون فهمیده بودند تو فرد سر به زیر و مؤدبی هستی و در بدترین شرایط آنها را می بخشی و به خاطر قلب رئوفت هیچ وقت پی گیر مجازاتشان نیستی، بی ادبی را از حد گذرانده بودند و هر حرکت زشتی را که در توانشان بود، انجام می دادند. خوبی بیش از اندازه تو برای آنها یک امتیاز محسوب می شد و آنها از این امتیاز به نفع خودشان سوء استفاده کردند. اما وقتی مغازه ها عوض شد چون نمی دانستند قضیه چیست احساس کردند در محاسبات خود اشتباه کرده اند و دیگر نمی توانند از خوب بودن و مظلومیت تو سوء استفاده کنند. برای همین فرار را بر قرار ترجیح داده اند و دیگر هم اطراف مغازه تو سبز نشدند.
اگر دیدی کاری به کسی نداری و با این وجود مزاحمت می شوند بدان که دارند از خوبی تو، سوء استفاده می کنند. در این مواقع چون درست نیست که تو کردار خوب و اخلاق نیک خود را کنار بگذاری، بهترین راه این است که فرد مزاحم را با چیزی از جنس خودش رو به رو سازی. آنها زبان همدیگر را بهتر می فهمند و بهتر از پس هم برمی آیند و تو در کم ترین زمان قابل تصور خواهی دید که مشکل فوراً حل می شود.