کاش وقتی آسمان بارانی است، چشم را با اشک باران تر کنیم
کاش وقتی که تنها می شویم، لحظه ای را یاد یکدیگر کنیم.
+++
روزای بارونی قطره های بارون رو بشمار، اگه بند اومد روی رفاقت من حساب کن، نه کم میاد و نه بند میاد.
+++
به که گویم که تو منزلگه چشمان منی/به که گویم که تو گرمای دستان منی
گرچه پاییز نشد همدم و همسایه من/به که گویم که تو باران زمستان منی.
+++
میدانم که می مانی و از قلبم بیرون نمیروی، پس لااقل باران را بهانه کن، دارد باران می آید.
+++
به هنگام نکوهش هنگامه باران، به بهره اش نیز بیاندیش.
+++
چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است، مثل همین باران بی سؤال که هی می بارد که هی اتفاق آرام و شمرده شمرده می بارد!
+++
باران که می بارد تمام کوچه های شهر پر از فریاد من است که می گویم: من تنها نیستم، تنها منتظرم
+++
پنجره باران خورده ات را باز کن، چند سطر پس از باران چشم هایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده، دلم برایت تنگ است
+++
همچون باران باش، رنج جدا شدن از آسمان را در سبز کردن زندگی جبران کن.
+++
نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزد ولی باران نمی دانند که من دریایی از دردم به ظاهر گرچه می خندم ولی اندر سکوتی تلخ می گریم.
+++
اندکی عاشقانه تر زیر این باران بمان ابر را بوسیده ام تا بوسه بارانت کند.
+++
بغض های مرطوب مرا باور کن، این باران نیست که می بارد صدای خسته قلب من است که از چشمان آسمان بیرون میریزد.
+++
مثل باران چشم هایت دیدنی است/شهر خاموش نگاهت دیدنیست
زندگانی معنی لبخند توست/خنده هایت بی نهایت دیدنیست.
+++
اگر می دونستی چقدر دوستت دارم برای اومدنت بارون رو بهانه نمی کردی رنگین کمان من
+++
در حسرت موجم، باران کفافم نیست
درمان درد من، باران نم نم نیست.
+++
باران، یا دوش آب، چه فرقی می کند؟
وقتی عاشقی، زیر هیچکدام، آواز نخواند.
+++
شیشه پنجره را باران شست، از دل من اما، چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
+++
چشم های من از دوریت اکنون مثل آسمان بارانیست، ابرها می بارند و آرام می شوند اما چشم هایم می بارند و بی قرارتر می شوند، کاش تا ابرها آرام نشده اند بیایی
+++
باز باران آمد از هوا یا ز دو چشم خیسم؟
نیک بنگر! چه تفاوت دارد.
+++
خدا ابر رو به گریه میاره تا گل ها بخندن، پس هر وقت بارون آمد یادت نره بخندی.
+++
علم ثابت کرده که شکر در آب حل میشه پس هیچوقت زیر بارون نرو، چون شیرین ترین دوستم را از دست میدم!
+++
باران که می بارد تو در راهی/از دشت شب تا باغ بیداری
از عطر عشق و آشتی لبریز/ با ابر و آب و آسمان جاری
تا عطر آهنگ تو می رقصد/ تا شعر باران تو می گیرد.
+++
باران رحمت خدا همیشه می بارد، تقصیر ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم!
+++
قطره بارون ممکنه کوچک دیده بشه، اما یک گل تشنه، همیشه منتظر باریدنشه
یک اس ام اس ممکنه ساده برسه، اما قلب فرستندش خیلی به یادته.
+++
چه سنگین گذشت عصر بارانی ام، گویی نوازش نمی کرد، باران صورتم را، گریه ام، فریادم، تنها سکوتی بود تا حرف هایم در بستری از بغض بخوابند
+++
حس می کنم روی صورتم دنیا چکه می کند، حس می کنم قطره قطره، نم نمک عاشقم می کنی، بارون که می بارد هوا تر می شود تا تو چشمک بزنی، بارون که می بارد باز با ترانه یا باز بی ترانه من عاشق تر گریه می کنم و رو به آسمان فریاد میزنم
دوستت دارم
+++
وقتی دلم برات تنگ میشه میرم پشت ابرها زار زار گریه می کنم. پس یادت باشه هر وقت بارون میاد دل من برات تنگ شده.
+++
باران از راه رسید، عشق را دوباره در مزرعه خالی تنم پروراند، زندگی را در آسمان آبی چشمم حس کرد، ناگهان پاییز عشقم از راه رسید، آری رفت ولی هنوز قلبم برای اوست
+++
زیر باران با یاد تو میروم، به دنبال جای پای تو
تو را می پرستم من شبانه، برای لحظه های شادمانه
برای با تو بودن صادقانه، می آیم من به پیشت عاشقانه
به تو دل بستم من شاعرانه، اما افسوس از درک زمانه
چه زیباست راز زمانه، اگر زندگی باشد یک ترانه
+++
مرا چه باک ز باران، که گیسوان تو چتری گشوده اند
مرا چه باک ز مرگ، که بوسه های تو پیغام های قیامند
بدرودهای تو، تکرارهای سلامند
+++
تو مثل لحظه ای هستی که باران تازه می گیرد و من مرغی که از عشقت فقط بی تاب و حیرانم
تو می آیی و من گل می دهم در سایه چشمت و بعد از تو منم با غصه های قلب سوزانم
+++
بارون رو دوست دارم هنوز/چون تو رو یادم میاره
حس می کنم پیشه منی/وقتی که بارون می باره.
+++
بر سرم چتر گرفت؛ به تماشا ایستادند
باران و رهگذران
+++
باران در گلوی من ابر کوچکی ست، می شود مرا بغل کنی؟
قول میدهم گریه کم کند
+++
نیمکت چوبی کهنه نم گرفته زیر بارون، زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون، ابر بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست، مثل من شکسته از این نامه های پاره پارست
+++
یادگاری واسه بارون، آرزوهایی که خاک شد
وقتی رفتی زیبا، انگار روح از تنم جدا شد
+++
توی زندگیت بارون نباش که فکر کنند با منت خودتو به شیشه می کوبی، ابر باش که منتظرت باشند که بباری
+++
عشق لالایی بارون تو شباست، نم نم بارون پشت شیشه هاست
لحظه شبنم و برگ گل یاس، لحظه رهایی پرنده هاست
لحظه عزیز با تو بودنه، آخرین پناه موندن منه
+++
وقتی ناله های خرد شدنت زیر پای بارون نوای دل انگیزی شد چه فرقی می کند برگ سبز کدام درختی.
+++
با رفیقت مثل چتر رفتار نکن که هر وقت بارون بند اومد، فراموشش کنی!
+++
میدونی چرا بارون از پشت شیشه قشنگ تره؟
چون بدون اینکه خیس بشی احساسش می کنی، مثل دیدن گریه کسی که خیلی دوستش داری، همینطوره مگه نه
+++
این منم پنهانترین افسانه شب های تو/آنکه در مهتاب باران شوق پیدایی نداشت
خواستم تا حرف خود را با غزل معنا کنم/زیر باران نگاهت شعر معنایی نداشت.