رفتم که نبینی پریشان شدنم را / غمناک ترین لحظه ی ویران شدنم را / در خویش فرو رفتم و در خویش شکستم / تا تو نبینی غم تنها شدنم را
 
.

تک تک روزهایم را می سوزانم تا چشمکی شوم برای شب های بی ستاره ات

.

گفتم دوستت دارم ، نگو نظر لطفته ، چون نظر لطفم نیست ، نظر دلمه !

وقتی همه جا برفه و یخه ، سر خوردن یه بهونه است تا دستهایی را که دوستش داری محکمتر بگیری .
 
.
.

بی تو مرا شبی ایست که فردا نمی شود / بی من تو را دلی ایست که دریا نمی شود .
 
…………………………

.

بعد یک سال بهار آمده می بینی که / باز تکرار به بار آمده می بینی که / آنکه عمری به کمین بود به دام افتاده / عقل با عشق کنار آمده می بینی که .
 
.
.

من ناخدای عشقم ، مجنون آن دل تو / لنگر زده نگاهم ، امشب به ساحل تو .
 
.
.

هر آغازی را پایانی است ، صد حیف که آغاز عشق تو پایان عمر من بود .
 
.
.

روزی با خود فکر می کردم اگر او را با غریبه ای ببینم ، شهر را به آتش می کشم ، ولی امروز حاضر نیستم کبریتی روشن کنم تا ببینم او کجاست !
 
.
.

روزهای دور از تو را هرگز نخواهم شمرد ، تا همیشه بگویم همین دیروز بود .

…………………………

.

آنکه سودا زده ی چشم تو بوده ست منم /  وانکه از هر مژه صد چشمه گشوده ست منم / آنکه خواب خوشم از دیده ربوده ست تویی / آنکه چون آه به دنبال تو بوده ست منم .
 
.
.

در هجوم لحظه های پوچ جدایی ، سکوت تنها یادگار با تو بودن است .
 
…………………………

.

تو به هرجا که فرود آمدی و خیمه زدی / کس دیگر نتواند که بگیرد جایت .
 
.
.

رفتم که نبینی پریشان شدنم را / غمناک ترین لحظه ی ویران شدنم را / در خویش فرو رفتم و در خویش شکستم / تا تو نبینی غم تنها شدنم را .
 
.
.

ندارم لحظه ای از تو رهایی / امان از عشق و از این آشنایی / تمام ترس من ناگفته پیداست / مبادا بین ما افتد جدایی .
 
.
.

صفای عالم مستی غمم را برده از یادم / بیادم باش و یادم کن با یاد تو من شادم .
 
.
.

وقتی که نیستی ، پرنده ی خیالم به سرش میزند که خود را حلق آویز کند از دار دلتنگی ات ! به دادش نمیرسی ؟
 
.
…………………………

دستم نمی رسد به این آسمان ، اما دست تو را که می گیرم ، انگار چند ستاره در مشتم پنهان کرده ام .
 
.
.

یاری که مرا کرده فراموش تویی تو / بر ناله ی زارم نکند گوش تویی تو / در کوی غمت خوار منم ، زار منم من / در چشم دلم نیش تویی ، نوش تویی تو .
 
.
.

تک تک روزهایم را می سوزانم تا چشمکی شوم برای شب های بی ستاره ات .

.
.

چون زلف توام جانا ، در عین پریشانی / من چشم تو را مانم ، تو اشک مرا مانی / من خاکم و من گردم ، من اشک و من دردم / تو مهری و تو نوری ، تو عشقی و در جانی .
 
.
…………………………

تو اگر بی خبر از قلب پریشان منی / با همه بی خبری هم نفس جان منی .
 
.
.

چان که از قفس هم دو یاکریم به هم / از آن دو پنجره ما خیره میشدیم به هم / به هم شبیه ، به هم مبتلا ، به هم محتاج / چونان دو نیمه ی سیب که هر دو نیم به هم .
 
.
.

چندیست که عشق تحقیر شده است / و هی با کلمات نامربوط تعبیر شده است / گناه ، هوس ، بازیچه / چون قفل به گردنش زنجیر شده است .
 
.
.

برای دیدارت زمان را تعیین نمیکنم شاید ساعت حسادت کند و خواب بماند .
 
.
…………………………

غصه نخور عزیزم ، دلت تنها نمیشه / هرجای دنیا که باشی ، تو قلبمی همیشه .
 
.
.

گفتم دوستت دارم ، نگو نظر لطفته ، چون نظر لطفم نیست ، نظر دلمه !
 
.
.

من دیگر نمیگذارم آسمانت را اشتباه بیایی ، ماه تو اینجا نیست ، من دیگر آسمان به آسمان ، زمین به زمین از تو میگریزم .
 
.
.

برای کشتن پروانه ، او را له نکن ! بالهایش را بچین ، خاطرات پرواز او را خواهد کشت !

…………………………

.

مردن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها / دل از اینهاست که تنهاست نه از فاصله ها / گرچه دیگر همه جا پر ز جدایی شده است / مشکل از طاقت دلهاست نه از فاصله ها