بوسه ام را می گذارم پشت در/قهر کردی، قهر کردم، سر به سر
تو بیا، در را تماما باز کن/هر چه می خواهی برایم ناز کن
من غرورم را شکستم، داشتی؟/آمدم، حالا تو با من آشتی؟
+++
چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین/جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین
حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم/طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین.
+++
به خاطر یافتن مقصر، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.
بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای می ماند
خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند.
+++
قهر مکن ای فرشته روی دلارا/ناز مکن ای بنفشه موی فریبا
طعنه و دشنام تلخ این همه شیرین/چهره پر از خشم و قهر این همه زیبا
ناز تو را می کشم به دیده منت/سر به رهت مینهم به عجز و تمنا.
+++
همیشه رفتن بهترین نیست
گاهی میان رفتن و ماندن هیچ فرقی نیست
چه قهر باشیم چه آشتی
اصل درست این است که عزیزان ما در خانه دل ما جای دارند.
+++
بهانه می تراشی و مرا عذاب میدهی/به روح بی قرار من تو اضطراب میدهی
دلم پر از گلایه ها تنم اسیر درد و خون/ولی تو قهر با دلم برای لحظه ای مکن.
+++
بیا با پاک ترین سلام عشق آشتی کنیم/بیا با بنفشه های لب جوب آشتی کنیم
بیا از حسرت و غم دیگه باهم حرف نزنیم/بیا بر خنده این صبح بهار خنده کنیم.
+++
از تو به یک حرف ناروا نکشم دست/و ز سر راه تو دلربا نکشم پا
عاشق زیباییم اسیر محبت/هر دو به چشمان دلفریب تو پیدا.
+++
یه روزی گله کردم من از عالم مستی/تو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستی
من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید/تو قهر کردی قهرت مصیبت شد و بارید
پشیمون و خستم اگه عهدی شکستم/آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم.
+++
مهم نیست کی مقصر است
باور کن مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است
در پایان زندگی خواهیم گفت: کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم
تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم
پس نازنین بیا آشتی کنیم با مهر
+++
دوستی را دوست، معنی می دهد/قهر هم با دوست، معنی می دهد
هیچ کس با دشمن خود، قهر نیست/قهری او هم نشان دوستی است.
+++
جنس من از آهن و از سنگ نیست/من دلم تنگ است و یار دلتنگ نیست
حال دل از من نمی پرسی چرا/حال پرسیدن که دیگر ننگ نیست.
+++
منو ببخش تنهام نزار، برای آخرین بار/تنهام نزار، بی من نرو، نگو خدانگهدار.
+++
اینقدر نگو: اگه ببخشم کوچک می شوم
اگه با گذشت کردن کسی کوچک می شد، خدا اینقدر بزرگ نبود.
+++
برام بمون، بهونه باش برای دل سپرد/نزار که آرزوم بشه یه روزی بی تو مردن.
+++
منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم/منو بخشیدی و من چشمامو بستم
تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم/که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم
منو ببخش، منو ببخش.
+++
منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم/می سوزم و خاموشم تو خودم اشک میریزم
منو ببخش اگه خیلی بهت بدی کردم.
+++
گر تو را از ابلهی کردم رها، بر من ببخش/بر سر پیمان نه بر مهر و وفا، بر من ببخش
راه و رسم عاشقی را نابلد چون کودکان/اشتباه و ناروا کردم خطا، بر من ببخش.
+++
من رو ببخش نه به خاطر اینکه من لایق بخشش هستم
بلکه تو لایق آرامش هستی من آرامش تو رو حتی به آرامش خودم نیز ترجیح میدم.
+++
منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو
منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو.
+++
اگه راهم این روزا از تو یکم دوره ببخش/توی زندگی آدم یه وقتا مجبوره ببخش.
+++
اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم/هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم
هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره/هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره.
+++
چنین گفت زرتشت:
عاشق عاشقی باش و دوست داشتن را دوست بدار. از تنفر متنفر باش، به مهربانی مهر بورز، با آشتی آشتی کن و از جدایی جدا باش